uit elkaar vallen (n) (n) (uiteenvallen) | disintegrazione (f) (n) (uiteenvallen) |
uit elkaar vallen (n) (n) (uiteenvallen) | disgregazione (f) (n) (uiteenvallen) |
uit elkaar vallen (n) (v) (vernieling) | disintegrarsi (v) (vernieling) |
uit elkaar vallen (n) (v) (vernieling) | andare in pezzi (v) (vernieling) |
uit elkaar vallen (n) (v) (vernieling) | sfasciarsi (v) (vernieling) |
uit elkaar vallen (n) (v) (vernieling) | disgregarsi (v) (vernieling) |
uit elkaar vallen (n) (v) (vernieling) | frantumarsi (v) (vernieling) |